توضیحات
مقاله آلوار آلتو:
مقاله آلوار آلتو و زندگی نامه آلوار آلتو و نظریه هایش و نظریه معماری ارگانیک.
فایل pdf
28 صفحه
کارهای او در این دوره به‌طور کلی به دورهٔ چند عملکردی و نئوکلاسیک مربوط می‌شود. او مدت کوتاهی در تورکو به سر برد که در آن زمان مهم‌ترین شهر پذیرای هنرمندان در فنلاند بود. این سال‌ها سال‌های کلیدی در تکامل معماری او محسوب می‌شوند، دوره‌ای که نشان می‌داد، کارهای او به‌طور کلی از نظر محتوایی با پیشرفته‌ترین کارهای معاصر آن عصر در اروپای مرکزی در سطح و معیار برابری قرار دارد. ساختمان‌های چند طبقه استاندارد شده در تورکو با اجزای پیش ساختهٔ بتنی که می‌توان آن‌ها را با تجربیات معاصر معماران بزرگی چون میس واندر روهه و گریپوس برابر دانست.
اگر چه جایگاه ارزشی معماری او در این دوره خارج از شناسهٔ معماری او قرار می‌گیرد، اما ظرفیت آثار او از یک سو ضرورتاً به زمان و از سوی دیگر به بی زمانی مرتبط می‌شود. به عنوان نمونه:ساختمان کتابخانه وی پور، ساخمان آسایشگاه جنوب غربی فنلاند در پایمیو و ساختمان اداره مرکزی روزنامه تورن سانومات در تورکو. کارهای دیگر او مربوط به این دوره در زمره آثار مدرن کلاسیک به‌شمار می‌روند،
آلتو در این مقطع به کنترل مطلق کاربرد تکنیک و فضا پرداخت، که بر مبنای سی سال درگیری مدام مشغلهٔ ذهنی او با انسان و نیازهای روان شناختی بارور شده بود. همچنین در این دوره با مسائل برنامه‌ریزی مواجه بود و نقطهٔ اوج این درگیری‌ها برنامه‌ریزی‌های مختلفی بود که در مرکز پایتخت فنلاند به انجام رساند.
الیسا ماکی‌نی‌می که در رشته معماری تحصیل کرده بود در ۱۹۵۲ با آلتو ازدواج کرد و در کارهای آینده همواره با وی همکاری داشت، به ویژه در طرح توسعه ساختمان پلی تکنیک اوتانی می و ساختمان مرکز فرهنگی لاپیا در رووانیمی؛ ساختمانی که بعدها در فاصله ۱۹۷۰تا ۱۹۷۵ به منظور توسعهٔ ساختمان اداری و مرکز فرهنگی به اجرا درآمد؛ پروژهٔ اصلی آن در سال ۱۹۶۳ طراحی شده بود.
الیسا آلتو تا ۱۹۷۶ کارهای دفتر آلتو را که در هنگام مرگ او ناتمام رها شده بود یا هنوز در مرحله طراحی طبقات بود ادامه داد؛ از جمله ساختمان اپرایِ اسن (خاتمه در ۱۹۵۹) ساختمان مرکز شهری در ییواسکیلا (اتمام در ۱۹۶۴)و کلیسای لاهتی (پروژه مسابقه‌ای سال ۱۹۵۰ که در ۱۹۷۰ به اتمام رسید)
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.