آبراه‌های شهری دوباره متولد شدند: شهرهای اروپایی که در بازسازی و احیای رودخانه‌ها پیشرو هستند
در سال 1988، ژاک شیراک وعده‌ای داد که هرگز عملی نشد تا ظرف 5 سال شنا در رودخانه سن را در دسترس قرار دهد. با ممنوعیت رسمی شنا در رود سن توسط دولت فرانسه در سال 1923، این رودخانه برای چندین دهه مورد بی توجهی قرار گرفته است و با سطوح بالایی از باکتری ها و آلودگی ناشی از صنعتی شدن و شهرنشینی پر شده است. با برگزاری بازی های المپیک XXXIII در پاریس، شهردار آن هیدالگو “طرح شنا” را با هدف تبدیل رودخانه سن به یک آبراه شهری قابل شنا تهیه کرده است. تلاش میلیارد دلاری رودخانه را به عنوان مکانی برای رویدادهای المپیک آبی تابستان امسال مشخص می کند.
در طول تاریخ، رودخانه ها نقش مهمی در ساختارهای اجتماعی شهرها داشتند. در کنار سواحل رودخانه، جوامع اغلب برای معاشرت، شنا و ماهیگیری گرد هم می آمدند. شنا در رودخانه ها یک فعالیت محبوب تابستانی بود که افراد در هر سنی از آن لذت می بردند. چه رودخانه تیمز در لندن باشد چه رود سن در پاریس، رودخانه‌ها مملو از شناگران بودند. ادغام در سبک زندگی شهری
به گفته آژانس محیط زیست اروپا، توسعه رودخانه های شهری اروپا به شدت تحت تاثیر شهرنشینی قرار گرفته است. این منجر به تغییرات قابل توجهی در بسیاری از رودخانه های شهری، از جمله کانال کشی، دفن، یا حبس شده است. علاوه بر این، بسیاری از آبراه‌های شهری به ظروف فاضلاب، آلاینده‌ها و دیگر اشکال فاضلاب تبدیل شده‌اند که خطرات جدی برای سلامت عمومی به همراه دارد. امروزه رودخانه های اروپا مملو از مواد شیمیایی آلی هستند. به گفته گاردین، «صدها رودخانه در سراسر جهان، از تیمز تا دجله، مملو از سطوح خطرناکی از آنتی‌بیوتیک‌ها هستند».
